-
1 zadać
глаг.• загадать• задать• запрашивать• запросить• затребовать• истребовать• попросить• потребовать• приглашать• просить• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать* * *1) (np. ból) причинить (напр. боль)2) zadać (np. cios) нанести(напр. удар)3) zadać (pozostałe znaczenia) задать (другие значения)4) zadać (pytanie) задать, поставить (вопрос)* * *zada|ć\zadaćny сов. 1. задать;\zadać lekcję задать урок; \zadać pytanie задать вопрос;
2. нанести;\zadać ranę нанести рану, ранить;
3. причинить;\zadać ból причинить боль; \zadać cierpienie причинить (доставить) страдание;
4. разг. подать, помочь поднять (что-л. тяжёлое);● \zadać sobie fatygę (trud) потрудиться, взять на себя труд;
nie \zadać sobie trudu не дать себе труда, не потрудиться+3. sprawić 4. poddać
* * *zadany сов.1) зада́тьzadać lekcję — зада́ть уро́к
zadać pytanie — зада́ть вопро́с
2) нанести́zadać ranę — нанести́ ра́ну, ра́нить
3) причини́тьzadać ból — причини́ть боль
zadać cierpienie — причини́ть (доста́вить) страда́ние
4) разг. пода́ть, помо́чь подня́ть (что-л. тяжёлое)•- zadać sobie trud
- nie zadać sobie truduSyn: -
2 żądać
глаг.• загадать• задать• запрашивать• запросить• затребовать• истребовать• попросить• потребовать• приглашать• просить• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать* * *1) (np. ból) причинить (напр. боль)2) zadać (np. cios) нанести(напр. удар)3) zadać (pozostałe znaczenia) задать (другие значения)4) zadać (pytanie) задать, поставить (вопрос)* * *zada|ć\zadaćny сов. 1. задать;\zadać lekcję задать урок; \zadać pytanie задать вопрос;
2. нанести;\zadać ranę нанести рану, ранить;
3. причинить;\zadać ból причинить боль; \zadać cierpienie причинить (доставить) страдание;
4. разг. подать, помочь поднять (что-л. тяжёлое);● \zadać sobie fatygę (trud) потрудиться, взять на себя труд;
nie \zadać sobie trudu не дать себе труда, не потрудиться+3. sprawić 4. poddać
* * *żądany несов.тре́боватьSyn: -
3 uderz|yć
pf — uderz|ać impf Ⅰ vt 1. (zadać cios) to hit, to strike (out); (głową) to butt; (pięścią) to punch; (prostym) to jab- dlaczego uderzyłeś swojego przyjaciela? why did you hit your friend?- uderzyć kogoś w głowę/brzuch to strike sb on the head/in the stomach- uderzył mnie głową w brodę he butted me on the chin- uderzyć kogoś pięścią w twarz/szczękę to punch sb in the face/on the chin- uderzyć kogoś w twarz a. po twarzy to slap sb in the face2. (stuknąć) [osoba] to hit, to strike; to cue [kulę bilardową]- uderzać pięścią w drzwi to beat one’s fist against a. on a door- uderzyć kolanem o stół to hit a. strike one’s knee on a table- uderzył pięścią w stół he struck the table with his fist3. (zadziwić) to strike- uderzyła go jej uroda he was struck by her beauty- uderzyła go nagła myśl a sudden thought struck him4. przen. (o zmysłach) to strike [oczy]; to reach [nozdrza, uszy] Ⅱ vi 1. przen. (dokuczyć, zaszkodzić) to hit vt, to strike (w kogoś/coś at sb/sth)- podwyżka uderzy jeszcze mocniej w robotników niewykwalifikowanych unskilled workers will be hit even harder by the price rise- to uderza w podstawy systemu demokratycznego this strikes at the heart of the democratic system2. (zderzyć się) [bomba, meteoryt] to hit vt; [piorun, wiatr] to strike vt; [fale] to beat vt, to pound vt- samochód uderzył w drzewo/pieszego/ścianę the car hit a. struck the tree/pedestrian/wall3. (zaatakować) to assault vt US (na coś sth) [twierdzę]; to attack vt US (na coś sth) [wroga]; to strike vt US (na coś sth) [fabrykę amunicji] 4. przen. (skrytykować) to attack vt US (w coś sth) [wady] 5. (zabrzmieć, zagrać) to sound vt US (w coś sth) [gong, trąby]; to ring vt US (w coś sth) [dzwony]; to bang, to beat vt US (w coś sth) [bębny, kotły]; to pluck vt US (w coś sth) [struny]; to hit, to strike vt US (w coś sth) [talerze]; to clash vt US (w coś sth) [czynele]- trąby uderzyły the trumpets sounded- dzwony uderzyły the bells rang- działa uderzyły the cannons boomed6. książk. (wybić) [zegar] to strike- właśnie uderzyła dwunasta it had just struck twelve7. (o sercu) to beat 8. (napłynąć) [krew] to rush (do czegoś to sth)- nagle uderzyły na niego poty suddenly he broke out into a sweat9 (odezwać się) uderzyć w patetyczny ton to launch into a pompous speech- uderzyć w krzyk to burst out shouting- uderzyć w płacz to burst out crying10 pot. (zwrócić się) to turn (do kogoś to sb); to hit (up) vt US pot. (do kogoś o coś sb for sth) Ⅲ uderzyć się — uderzać się 1. (potrącić coś) to hit, to strike- uderzył się kolanem o kamień he hit his knee on a stone- uderzyłem się głową o belkę my head struck the beam2. (zadać sobie cios) to hit a. strike (oneself); (w twarz) to slap (oneself)- uderzyć się w czoło to slap oneself on the forehead- uderzył się dłonią po udzie he struck his thigh with his hand3. (wzajemnie) to hit a. strike each other (czymś with sth)■ uderzać się w piersi pot. (kajać się) to beat one’s breast- uderz w stół, (a) nożyce się odezwą ≈ if the cap fits (wear it)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uderz|yć
-
4 zada|ć
pf — zada|wać impf (zadam — zadaję) Ⅰ vt 1. (wyznaczyć) to ask [pytanie, zagadkę]; to set [pracę domową]; to give [pokutę]- zadać komuś lekcje do odrobienia to give sb homework- zadać komuś wypracowanie na temat czegoś to set sb an essay on sth- pisać na zadany temat to write on a set topic- co masz na jutro zadane? what’s your homework for tomorrow?- było coś zadane z matematyki? was there any maths homework?- zadawać sobie pytanie to ask oneself- wciąż zadaję sobie pytanie, dlaczego/kiedy/jak… I keep asking myself why/when/how…- zadać sobie wiele trudu to go to a lot of trouble- zadać sobie trud, żeby coś zrobić a. zrobienia czegoś to take the trouble to do sth, to go to the trouble a. bother of doing sth- nawet nie zadał sobie trudu, żeby… he didn’t even bother to…2. książk. (spowodować) to inflict [ból, cierpienie, klęskę, ranę] (komuś on sb); to deal [cios] (komuś to sb)- zadać przeciwnikowi poważne straty to inflict serious losses on the enemy- zadać komuś/czemuś ostateczny cios przen. to deal a final blow to sb- rana zadana nożem a knife wound- zadać komuś śmierć to kill sb- zadać gwałt naturze to violate nature- zadać kłam czemuś to belie sth3. (dać) to give [paszę]- zadać koniom obrok a. obroku to feed the horsesⅡ zadać się — zadawać się (mieć do czynienia) zadawać się z kimś to associate a. hang about with sb- lepiej się z nimi nie zadawaj you’d better stay away from themThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zada|ć
-
5 zadawać
impf ⇒ zadać* * *(-aję, -ajesz); perf -ać; vtzadawać sobie trud, by coś zrobić — to take the trouble to do sth
* * *ipf.- aję -ajesz, - awaj1. (= wyznaczać zadanie) assign, set; zadawać pytanie ask a question; zadać komuś zagadkę give sb a riddle to solve.2. (= sprawiać) inflict; zadać klęskę wrogowi defeat the enemy; zadać komuś ból inflict pain on sb; zadać komuś śmierć deal out death to sb, take the life of sb; zadać pokaźne straty cause severe losses; zadawać komuś cios deal a blow to sb; zadawać kłam komuś/czemuś give the lie to sb/sth, belie sb/sth; zadać sobie trud, żeby coś zrobić take the trouble to do sth, take pains to do sth; zadać sobie wiele trudu, żeby coś zrobić go to great pains to do sth, go out of one's way to do sth; zadać sobie/komuś gwałt, żeby coś zrobić force o.s./sb to do sth; zadać komuś czymś szyku dazzle sb with sth (usu. one's clothes).3. (= zaprawiać) treat.4. (= dawać pokarm zwierzętom) give, feed ( fodder to animals).5. (= podnosić i zakładać komuś ciężar) put (a sack etc. on sb's shoulders).ipf.pot. hang around, mix ( z kimś with sb); z nikim się nie zadawać keep o.s. to o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadawać
-
6 zadawać
I. vt3) \zadawać czemuś kłam etw Lügen strafenzadać komuś pytanie jdm eine Frage stellen\zadawać sobie trud, by coś zrobić sich +akk die Mühe machen, etw zu tun\zadawać się z kimś sich +akk mit jdm einlassen ( pej) -
7 zadawać
zadawać (zadaję) < zadać> (-am) pytanie stellen; zadanie, zagadkę aufgeben; cios versetzen; ból zufügen; klęskę bereiten;zadawać sobie trud sich die Mühe machen;zadawać śmierć lit ums Leben bringen, den Tod bereiten;zadawać kłam lit Lügen strafen;
См. также в других словарях:
zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
zadać — dk I, zadaćdam, zadaćdasz, zadaćdadzą, zadaćdaj, zadaćdał, zadaćdany zadawać ndk IX, zadaćdaję, zadaćdajesz, zadaćwaj, zadaćwał, zadaćwany 1. «wyznaczyć coś komuś do wykonania, opracowania, rozwiązania, do nauczenia się» Zadać uczniom lekcje do… … Słownik języka polskiego
pchnąć — dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. forma dk czas. pchać (p.) 2. «zadać cios, przeszyć, przekłuć» Pchnąć napastnika nożem, mieczem. pchnąć się «zadać sobie cios, przebić się» Pchnąć się sztyletem … Słownik języka polskiego
zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
pchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zadać sobie prostopadły cios ostrym narzędziem; przebić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdesperowany pchnął się nożem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… … Słownik języka polskiego
palnąć — dk Va, palnąćnę, palnąćniesz, palnąćnij, palnąćnęła, palnąćnęli, palnąćnięty, palnąćnąwszy 1. pot. «uderzyć, zadać cios, ugodzić; walnąć» Palnąć pięścią w stół. Palnąć kogoś w plecy. 2. pot. «strzelić» Palnąć sobie w łeb. ◊ Palnąć z bata, z bicza … Słownik języka polskiego